ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΔΣΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΑΝΑΛΥΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΩΔΙΚΑ ΠΕΡΙ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

Γενικές και Ειδικές  Τοποθετήσεις

Επί του σχεδίου του Κώδικα Δικηγόρων

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Σύμβουλοι,

Όπως γνωρίζετε ο Κώδικας Δικηγόρων ετέθη σε ισχύ από το έτος 1954 με Ν.Δ. 3026 της 6/8 Οκτωβρίου 1954 (Φ.Ε.Κ. Α΄235).

Για την εποχή του ήταν ένα άριστο νομοθέτημα που πληρούσε επί δεκαετίες τις απαιτήσεις του Δικηγορικού Σώματος. Ακόμη και μέχρι σήμερα πολλές διατάξεις του δεν χρειάζονται τροποποιήσεις. Λόγω όμως των μεταβαλλόμενων συνθηκών της άσκησης δικηγορίας, της αύξησης του αριθμού των δικηγόρων, της ανάγκης καλύτερης άσκησης των ασκουμένων δικηγόρων  και της συμμετοχής τους στις εξετάσεις, του δικαιώματος της μετάθεσης από ένα Δικηγορικό Σύλλογο σε άλλον ή της αμοιβαίας μετάθεσης , της σύστασης δικηγορικών εταιρειών, των έργων που είναι σήμερα ασυμβίβαστα με το δικηγορικό επάγγελμα, του τρόπου διαφήμισης του δικηγορικού επαγγέλματος, σύμφωνα με τις σημερινές συνθήκες, του τρόπου άσκησης της πειθαρχικής εξουσίας του Συλλόγου επί των μελών του, των συνεχώς μεταβαλλόμενων οικονομικών συνθηκών και της ανάγκης αναπροσαρμογής των δικηγορικών αμοιβών, του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού των εμμίσθων συναδέλφων μας σε δημόσιους φορείς, οργανισμούς, εταιρίες κ.λπ., με τα προβλήματα που αντιμετώπισαν στην άσκηση της δικηγορίας και των αμοιβών τους, του τρόπου με τον οποίο γίνονται οι διαιτησίες και συμβιβασμοί, του τρόπου διοίκησης των Δικηγορικών Συλλόγων λόγω της ανομοιογένειάς τους σε σχέση και με τον αριθμό των δικηγόρων που απαριθμεί κάθε Δικηγορικός Σύλλογος και κυρίως η δημιουργηθείσα νομολογία επί ορισμένων διατάξεων του Κώδικα, κατέστησαν κατά καιρούς την ανάγκη τροποποιήσεων και ιδίως από το έτος 1978 μέχρι σήμερα, του Κώδικα.

Αποτέλεσμα παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν για την ενσωμάτωση των διατάξεων αυτών και την εναρμόνισή τους με την υπάρχουσα νομολογία ώστε να ανταποκρίνονται κατά το δυνατό όσο πληρέστερα γίνεται με την όλη κατάσταση των δικηγόρων και του δικηγορικού επαγγέλματος και την προστασία αυτού από θελητές ή αθέλητες παρεμβάσεις, μειωτικές για το δικηγορικό λειτούργημα, δεν βρήκαν μέχρι σήμερα ανταπόκριση.

Απόδειξη τούτου είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια οι διοικήσεις των δικηγορικών Συλλόγων της χώρας συζητούν για την ανάγκη κατάρτισης ενός νέου σχεδίου Κώδικα Δικηγόρων και είχε ορισθεί Επιτροπή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για την σύνταξη αυτού.

Οι αλλαγές Υπουργών στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, οι αλλαγές διοικήσεων  των Δικηγορικών Συλλόγων και η μη ύπαρξη σοβαρής θέλησης για την σύνταξη ενός νέου σχεδίου Κώδικα Δικηγόρων και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των μελών της Επιτροπής που εν πολλοίς ήταν δικαιολογημένες,  πιστεύω ότι ήταν ο λόγος που δεν είχε καταστήσει δυνατή την σύνταξη και ολοκλήρωση του σχεδίου του Κώδικα Δικηγόρων μέχρι και τον Απρίλιο – Μάιο του έτους 2003 που διαμορφώθηκε το τελικό σχέδιο του Δικηγορικού Κώδικα από το Υπουργείο και δόθηκε στους Δικηγορικούς Συλλόγους του Κράτους προς μελέτη.

Το νέο σχέδιο του Κώδικα Δικηγόρων που ολοκληρώθηκε και με την  συμμετοχή των συναδέλφων μας κ Ζαφειρόπουλο και κ Σχινά αλλά και τη συμμετοχή  άλλων εκπροσώπων Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας,  από την επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης  προς διαβουλευση  χρειάζεται χρόνο κατά την μελέτη τόσο των κεφαλαίων αυτού, όσο και των επί μέρους διατάξεων εκάστου κεφαλαίου. Από εμάς εξαρτάται αν θέλουμε ένα σωστό και ολοκληρωμένο σχέδιο Κώδικα Δικηγόρων που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες του δικηγορικού σώματος και των δικηγόρων όλης της χώρας, να έχει συνέχεια, να έχει παρών και μέλλον και να μη χρειάζεται μετά την ψήφιση του συνεχείς τροποποιήσεις ενίοτε και άστοχες όπως συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με τους περισσότερους κώδικες που μας αφορούν και που τελικά αντί να βελτιώνουν και ενισχύουν το κύρος της δικαιοσύνης και την πεποίθηση των πολιτών περί δίκαιης και αμερόληπτης δικαιοσύνης, κλονίζουν ανεπανόρθωτα το κύρος της και ταυτόχρονα υποβαθμίζουν συνεχώς το δικηγορικό επάγγελμα, το κύρος των δικηγόρων. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον Κώδικα των Συμβολαιογράφων που εμφανίζει δυσκολίες στην κατανόηση και εφαρμογή του και οι περισσότεροι αναπολούν τον παλιό τους Κώδικα.

Το νέο σχέδιο Κώδικα Δικηγόρων είναι ο δικός μας  εσωτερικός καταστατικός χάρτης που ασφαλώς ρυθμίζει τα του «οίκου μας», αλλά δεν παύει να έχει και «εξωτερική εμβέλεια και απήχηση», όπως τούτο διαφαίνεται από πολλές διατάξεις του με τη συμμετοχή και εκτός δικηγόρων αλλά και δικηγόρων σε διάφορες επιτροπές εκτός αρμοδιοτήτων του Συλλόγου μας.

Το νέο σχέδιο πρέπει να είναι ο καθρέπτης διαφάνειας αξιοκρατίας, να εμπεδώνει την δικηγορική συνείδηση, να εξασφαλίζει την αξιοπρέπεια του επαγγέλματος και του δικηγόρου σε κάθε φάση της καθημερινής ζωής του. Να αναδεικνύει τον κοινωνικό ρόλο του δικηγόρου και τον σεβασμό που απαιτείται στο λειτούργημά του από τους πάντες και όχι να δεχόμαστε καθημερινά ευτελισμό και μείωση του προσώπου και του λειτουργήματός μας. Για εμένα, πρέπει, πάνω από όλα το νέο σχέδιο να δώσει προτεραιότητα στις διατάξεις εκείνες που αναβαθμίζουν και διασφαλίζουν το λειτούργημα του δικηγόρου, τόσο κατά την άσκηση του επαγγέλματός του σε όλα τα δικαστήρια, αλλά και μέσα στην κοινωνία.

Φτάνει πια η υποβάθμιση του επαγγέλματός μας και του ρόλου των δικηγόρων, είμαστε στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και πρέπει να απολαμβάνουμε της ίδιας τιμής και αξιοπρέπειας των Ευρωπαίων συναδέλφων μας.

Επί του σχεδίου του Κώδικα Δικηγόρων.

Κατ΄ αρχή από μια γενική προσωπική μου γνώμη, χωρίς να υπεισέλθω ακόμη στα επί μέρους κεφάλαια αυτού και σε ορισμένες διατάξεις των κεφαλαίων του, το σχέδιο του Κώδικα δεν διαφέρει και κατά πολύ από τον ισχύοντα Κώδικα του 1954 και των μέχρι σήμερα τροποποιήσεων του. Περιέχει αλλαγές της θέσης των κεφαλαίων και του αριθμού αυτού και πιο σωστότερη τοποθέτηση, αρίθμηση και σύνδεση μεταξύ τους από πλευράς ύλης. Συνολικά περιέχει το σχέδιο 9 Κεφάλαια Α – Θ και ένα με τις μεταβατικές διατάξεις και 184 άρθρα, ορισμένα από αυτά μπορούν να τροποποιηθούν και άλλα να καταργηθούν ή οπωσδήποτε κάποιοι παράγραφοι να αφαιρεθούν.

                 Παρατηρήσεις -Επισημάνσεις

Στο άρθρο 2 μετά τη λέξη ισότιμη να προστεθεί «με τους άλλους παράγοντες αυτής».

Στο άρθρο 4 να προστεθεί σε «γραπτές πανελλήνιες εξετάσεις».

Στο άνω άρθρο 4 παρ. 1, περ. γ όρκος να δίδεται ενώπιον του Προέδρου ή του νόμιμου αναπληρωτή του.

Στο άρθρο 9 παρ. 2 ως πολιτικός ενάγων για την υποστήριξη της κατηγορίας για την ηθική βλάβη που υπέστην ζητώντας ακόμη και αποζημίωση.

Το άρθρο 10 να διαγραφεί ολόκληρο , δεν πρέπει να έχουν ανάμιξη οι ΔΕΣ.

Στο άρθρο 11 παρ. 1 πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος  χρόνος από λήψη πτυχίου ή άλλου ισοδυνάμου τίτλου, όχι εύλογος γιατί θα δημιουργούνται θέματα με τις διαφορετικές λύσεις.

Στο άρθρο 12 για τους ασκούμενους η πειθαρχική ποινή της άσκησης επί ένα εξάμηνο.

Στο άρθρο 14 παρ. 3 , να προστεθεί και ο καθορισμός της αμοιβής από τους Δικηγορικούς Συλλόγους της ολομέλειας. Να καταργηθεί η διάταξη του άρθρου 1 παρ. 15 του ν. 4093/2012 που καθορίζει την κατώτερη αμοιβή.

Το άρθρο 15 να διαγραφεί ολόκληρο. Δεν πρέπει να εμπλέκεται το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Στο άρθρο 19 μόνο τρείς (συνεχείς εξεταστικές περιόδους) φορές στις εξετάσεις κάθε μαθήματος ,   άλλως αποκλείεται για να μην έχουμε παρελθόντων ετών.

Στο άρθρο 20 που συμπλήρωσε ή συμπληρώνει το νόμιμο όριο ακόμη και μέχρι την προηγουμένη ημέρα των γραπτών εξετάσεων.

Στο άρθρο 21 παρ. 5 , τα  δικαιολογητικά όπως ορίζονται μέχρι τώρα. Πολύ σωστά ετέθη , η εξέταση στον Κώδικα Δικηγόρων.

Στο άρθρο 22 παρ. 2 και 4 οι οργανωτικές επιτροπές ανά Εφετείο να αποτελούνται από δικηγόρους μόνο. Δεν πρέπει να απεμπολούν δικαιώματα οι δικηγορικοί Σύλλογοι για τα μέλη τους καθώς και οι ομάδες βαθμολόγησης, όπως εμείς δεν συμμετέχουμε στις εξετάσεις των δικαστών. Το άρθρο αυτό δημιουργεί πολύ γραφειοκρατία και κυρίως η παρ. 4 αυτού. Τα θέματα αυτά είναι αρμοδιότητα των Δ.Σ.

Στο άρθρο 27 το ύψος του τέλους μετάθεσης να καθορίζεται εκάστοτε από τους δύο δικηγορικούς Συλλόγους και όχι από τον Υπουργό Οικονομικών και Δικαιοσύνης, ή ακόμη και να καταργηθεί αυτό.

Στο άρθρο 29 να εγκρίνεται η αίτηση επανεγγραφής από το Δ.Σ. εκάστου δικηγορικού Συλλόγου που ζητεί την επανεγγραφή.

Στο άρθρο 30 παρ. 1, όχι αποφάσεις κ.λπ. , για προαγωγή, αλλά να μην έχει τιμωρηθεί με οποιαδήποτε ποινή  ή να μην εκκρεμεί σε βάρος του ποινική ή πειθαρχική δίωξη.

Στο άρθρο 31 να απαλειφθεί η εμπλοκή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, και η ταυτότητα να έχει την υπογραφή του Προέδρου και τη σφραγίδα του δικηγορικού συλλόγου.

        Στο άρθρο 35 παρ. 2 να προστεθεί ο Πρόεδρος ή ο αναπληρωτής του.

Στο άρθρο 39 παρ. 3 τα ποσά  αναπροσαρμόζονται
¨αυξανόμενα ή μειούμενα¨ και ύστερα από «σύμφωνη γνώμη» της ολομέλειας των Προέδρων των Δ.Σ. της χώρας η της Συντονιστικής Επιτροπής των.

Στην παράγραφο 7 του άνω άρθρου, όχι των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης  αλλά των οικείων Δικηγορικών Συλλόγων ή Συλλόγου που έχει την έδρα της τα πρόστιμα μπορούν να αναπροσαρμόζονται.

Το άρθρο 44 να επαναληφθεί , όπως ισχύει σήμερα.

Στο άρθρο 45 που αφορά την έμμισθη εντολή να προσεχθεί πολύ   η αναστολή του επαγγέλματος ,οι αμοιβές κ.λπ. των εμμίσθων συναδέλφων και να απαλειφθεί η παρ. 2 που αποτελεί αιτία διαμάχης.

Στο άρθρο 51 παρ. 2 , η προθεσμία τριών μηνών , είναι μεγάλο διάστημα , να γίνει ενός μηνός.

Στο άρθρο 63 να απαλειφθεί η παράγραφος 2 και 3 αυτού που αναγράφει για Π.Δ. των Υπουργών Οικονομικών (πάλι εμπλοκή υπουργείων?).

Στο άνω άρθρο 63 με απόφαση της ολομέλειας των Δ.Σ. Ελλάδος και όχι Υπουργού Οικονομικών και Δικαιοσύνης να καθορίζονται και αναπροσαρμόζονται τα πρόστιμα και το ύψος αυτών, ή της Συντονιστικής Επιτροπής . Να απαλειφθεί η αναφορά του Π.Δ. που θα επιβάλει τα πάγια ποσά , γιατί έτσι καταργούνται οι Δικηγορικοί Σύλλογοι και ενδεχομένως και τα έξοδα των ταμείων μας, αν τελικά το  ταμείο προνοίας γίνει ιδιωτικό.

Στο άρθρο 89 μετά τη λέξη επισχέσεως των εγγράφων που βρίσκονται στα χέρια του μέχρι την καταβολή αναλόγου χρηματικού ποσού, ως εγγύηση που καταβάλλεται στο ταμείο του Δ.Σ. που είναι εγγεγραμμένο το μέλος και ορίζεται από τον Πρόεδρο ή τον αναπληρωτή του.

Στο άρθρο 103 μετά τη λέξη ομιλητές να τεθεί η λέξη «μη» αφήνοντας εκκρεμότητες και να απαλειφτεί ολόκληρος η παρ. 2 , περ. β, αυτού.

Στο άρθρο 109 , οι αρχαιρεσίες να διεξάγονται σε μία ημέρα.

Στο άρθρο 112 πιστεύω ότι εννοεί το λεγόμενο παράβολο που κατατίθεται στο  ταμείο του Δ.Σ. μαζί με την αίτηση, όχι το σύνολο των εξόδων κάθε υποψήφιου ή συνδυασμού, επίσης να αποφασίσει το Δ.Σ. το ανώτατο όριο δαπανών και με έκπτωση ,σε περίπτωση υπερβάσεως, από τη θέση  του.

Στο άρθρο 115 ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο και για τους υποψήφιους Προέδρους με ένα μόνο σταυρό και  επιτυχών θα είναι αυτός που πλειοψήφησε σε σταυρούς και θα συγκεντρώσει αυτός ,σταυρούς  περισσότερους του 50% του συνόλου των ψηφισάντων. Ενιαίο ψηφοδέλτιο για τους συμβούλους.  Επαναληπτικές μεταξύ των δύο πρώτων, υποψηφίων προέδρων.

Στο άρθρο 117 σταυροδοσία 2 – 3 τουλάχιστον σταυρούς για ευνόητους λόγους, ψηφοδέλτιο με περισσότερους σταυρούς να είναι άκυρο.

Στο άρθρο 119 υποψήφιος Πρόεδρος που δεν εξελέγη ως Πρόεδρος καταλαμβάνει τη θέση του συμβούλου ή συμβούλων του ενιαίου ψηφοδελτίου, εφόσον συγκέντρωσε το 3% επί του συνόλου των ψηφισάντων μελών.

Στο άρθρο 130 να διαγραφεί η τρίτη περίπτωση της παραγράφου Ι ή να τεθεί μέχρι τουλάχιστον 2 ή 3 σταυρούς προτίμησης στο ενιαίο ψηφοδέλτιο.

Το άρθρο 133 είναι το ισχύον σύστημα απλής αναλογικής και συνδυασμοί. Είναι το δικαιότερο και αυτό πρέπει να παραμείνει. Τα άλλα δύο εκλογικά συστήματα δημιουργούν αδικίες. Να παραμείνει η Α  εκδοχή για την εκλογή συμβούλου επικεφαλής του συνδυασμού της παραγράφου 2 του άρθρου .

Στο άρθρο 145 να απαλειφθεί η παράγραφος 3 αυτού.

Στο άρθρο 146 παρ. 2 να προστεθεί στο τέλος της, ή  δικηγόρος με έμμισθη εντολή ή υπάλληλος του Συλλόγου.

Στο άρθρο 156 δημοψηφισμάτων όχι για τοπικά θέματα γιατί ενδέχεται να δημιουργείται δέσμευση για άλλους Συλλόγους , για ίδια ενδεχομένως ή συναφή τοπικά θέματα.

 Στο άρθρο 158 περ. γ,  όχι Ολομέλειας , να διαγραφεί και στην παρ. 2 η αναφορά να είναι ενδεικτική όχι περιοριστική.

Στο άρθρο 159 παρ. 2 , η αναστολή να είναι δυνητική και όχι περιοριστική.

Στο άρθρο 160 παρ. 1 περ. δ  να έχει προσωρινή εκλεκτικότητα ή επιβολή της ποινής, αν το πειθαρχικό αδίκημα είναι ιδιαιτέρως βαρύ κατά την κρίση του Π.Σ.

 Στο άρθρο 164 στη περίπτωση β,  η κλήρωση να γίνεται με πρωτοβουλία του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α. και όχι Προέδρου Εφετών, γιατί αυτό είναι δικαίωμα του κάθε Δικηγορικού Συλλόγου (πάλι ανάμειξη στα καθαρά δικαιώματα του Δικηγορικού Συλλόγου-γιατί αυτό συνεχώς?)

Στο άρθρο 166 οι δικηγόροι να κληρώνονται από τα μη κληρωθέντα στα πρωτοβάθμια Πειθαρχικά Συμβούλια μέλη από το Δ.Σ. εκάστου Δ.Σ. και όχι από τον Πρόεδρο Εφετών της περιφέρειας. Δεν πρέπει να έχουν ανάμιξη οι δικαστές στα δικαιώματα και υποχρεώσεις των Συλλόγων (γιατί πάλι?).

Στο άρθρο 167 η θητεία να είναι τετραετής και όχι τριετής.

Στο άρθρο 176 τα πρωτοβάθμια πειθαρχικά συμβούλια να υπόκεινται για τον έλεγχο τους κ.λπ., στο Δ.Σ εκάστου Δικηγορικού Συλλόγου.

Τα δευτεροβάθμια στο ανώτατο πειθαρχικό Συμβούλιο με άλλες συνθέσεις κάθε φορά.

Στο άνω άρθρο να απαλειφθεί ολόκληρη η παράγραφος 2, αυτό το δικαίωμα να το έχει ο Πρόεδρος ή το Δ.Σ. εκάστου Δικηγορικού Συλλόγου και όχι ο εισαγγελέας για τα Πρωτοβάθμια  Π.Σ.

                                               Αθήνα    27  Νοεμβρίου  2012  

                                               ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Δ.Σ.Α.                     

                                                                                   τηλ. 210-3613472