Οι αποζημιώσεις των δικηγόρων
Κύριε διευθυντά
Σχετικά με το άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στη σελ.11 της «Καθημερινής» στις 14.5.2014, με τίτλο «Η Ελλάδα των εξαιρέσεων» και υπότιτλο «Απογραφές», στο οποίο αναφέρεται στην αποζημίωση των Δικηγόρων ως Δικαστικών Αντιπροσώπων για τις επικείμενες Δημοτικές - Περιφερειακές Εκλογές και Ευρωεκλογές, κρίνουμε σκόπιμο, για την αποκατάσταση της πραγματικότητας, να διευκρινίσουμε τα εξής:
Διαχρονικά, η Πολιτεία αναθέτει το λειτούργημα του δικαστικού αντιπροσώπου (και) στους δικηγόρους. Ετσι, ενόψει της ειδικής γνώσης και της ανεξαρτησίας τους, διασφαλίζεται η ορθή τήρηση της εκλογικής διαδικασίας (σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο) καθώς και η ανόθευτη, έμπρακτη έκφραση της λαϊκής βούλησης, συστατικού όρου της δημοκρατίας σε μια κοινωνία.
Η άσκηση της ανατεθείσας αυτής υπηρεσίας απαιτεί προετοιμασία τουλάχιστον δύο ημερών, χρόνο και κόπο, ενόψει της διευρυμένης σταυροδοσίας, αλλά και της –παρατηρούμενης– απουσίας μελών της Εφορευτικής Επιτροπής. Ακόμη δε, προϋποθέτει –για μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων– διάνυση πολλών χιλιομέτρων ανά την ελληνική επικράτεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν επί σειρά ετών όσοι δικηγόροι συμμετέχουν σε κάθε εκλογική διαδικασία ως δικαστικοί αντιπρόσωποι.
Για την εκτέλεση λοιπόν του δύσκολου και υπευθύνου ως άνω έργου και την αποτελεσματική διεξαγωγή του, δίδεται –σε κάθε δικαστικό αντιπρόσωπο– μία οικονομική παροχή. Ομως, η παροχή αυτή δεν είναι «αμοιβή», ώστε να συνιστά φορολογητέο «εισόδημα». Πρόκειται για μια συμβολική «αποζημίωση» που καλύπτει τις ανωτέρω ανάγκες. Τούτο δεν αποτελεί μια «κατασκευή» των δικηγόρων, αλλά θεμελιώνεται στο Σύνταγμα και τη συναφή νομολογία του ΣτΕ. Στο σημείο αυτό υπογραμμίζεται ότι η εν λόγω οικονομική παροχή ήταν –και είναι– αφορολόγητη για όλους τους λοιπούς συμμετέχοντες στην εκλογική διαδικασία, όπως λ.χ. τους δικαστικούς υπαλλήλους. Κατ’ εξαίρεση μόνον για τους δικηγόρους συνεπαγόταν φορολογική επιβάρυνση.
Συνεπώς, η νομοθετική ρύθμιση, στην οποία αναφέρθηκε, δεν εισάγει κάποια «εξαίρεση» από τον κανόνα της φορολόγησης του «εισοδήματος», ούτε θεσπίζει ένα (δήθεν) φορολογικό προνόμιο υπέρ των δικηγόρων. Δεν συνιστά εκδήλωση μιας «χαριστικής» απέναντί μας στάσης της Πολιτείας. Αντίθετα, η εν λόγω διάταξη ήταν απολύτως επιβεβλημένη, ώστε να αρθεί η –υπό το προηγούμενο καθεστώς– άνιση μεταχείρισή μας και η αποκατάσταση της νομιμότητας, κατά τις επιταγές του Συντάγματος.
Είναι δε όχι μόνον αναντίστοιχο με την πραγματικότητα, αλλά και εξαιρετικά άδικο να εμφανίζεται το δικηγορικό σώμα ως μια «κοινωνική ομάδα» που ζητά και πετυχαίνει να «εξαιρείται» νόμιμων φορολογικών υποχρεώσεων. Αλλωστε, δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι το δικηγορικό επάγγελμα έχει ιδιαιτέρως πληγεί την τελευταία τριετία από μια άδικη και ανορθολογική φορολογική πολιτική.
Τέλος σημειώνουμε τα εξής:
1. Συγκριτικά με τις προηγούμενες (εθνικές) εκλογές, το ύψος της επίμαχης αποζημίωσης μειώθηκε από 115 ευρώ σε 90 ευρώ ημερησίως (22% περίπου). Τούτο προδήλως έγινε για να ισοσταθμιστεί το δημοσιονομικό ισοδύναμο, ώστε με τα ίδια κονδύλια (της Ευρωπαϊκής Ενωσης) να διενεργηθούν ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές, χωρίς πρόσθετο κόστος.
2. Τα ποσά που αναφέρονται το άρθρο, αφορούν στο συνολικό ύψος της αποζημίωσης, δηλαδή καλύπτουν τις ανάγκες όλων των εκλογικών διαδικασιών και για τις δύο Κυριακές. Μάλιστα, δικαιολογούνται οδοιπορικά έξοδα μόνον για τη μία Κυριακή, λες και είναι δυνατό να παραμείνει ο δικαστικός αντιπρόσωπος μακριά από τον τόπο διαμονής του επί δέκα και πλέον ημέρες καλύπτοντας τα έξοδα διαμονής και διατροφής του ή σε κάθε άλλη περίπτωση να οφείλει να χρηματοδοτήσει –από ίδιους πόρους– τη δεύτερη μετάβαση στον τόπο άσκησης της δημόσιας υπηρεσίας που του ανατέθηκε.
Ο πρόεδρος του ΔΣΑ - Βασιλης Ε. Αλεξανδρης
Σχετικά με το άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στη σελ.11 της «Καθημερινής» στις 14.5.2014, με τίτλο «Η Ελλάδα των εξαιρέσεων» και υπότιτλο «Απογραφές», στο οποίο αναφέρεται στην αποζημίωση των Δικηγόρων ως Δικαστικών Αντιπροσώπων για τις επικείμενες Δημοτικές - Περιφερειακές Εκλογές και Ευρωεκλογές, κρίνουμε σκόπιμο, για την αποκατάσταση της πραγματικότητας, να διευκρινίσουμε τα εξής:
Διαχρονικά, η Πολιτεία αναθέτει το λειτούργημα του δικαστικού αντιπροσώπου (και) στους δικηγόρους. Ετσι, ενόψει της ειδικής γνώσης και της ανεξαρτησίας τους, διασφαλίζεται η ορθή τήρηση της εκλογικής διαδικασίας (σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο) καθώς και η ανόθευτη, έμπρακτη έκφραση της λαϊκής βούλησης, συστατικού όρου της δημοκρατίας σε μια κοινωνία.
Η άσκηση της ανατεθείσας αυτής υπηρεσίας απαιτεί προετοιμασία τουλάχιστον δύο ημερών, χρόνο και κόπο, ενόψει της διευρυμένης σταυροδοσίας, αλλά και της –παρατηρούμενης– απουσίας μελών της Εφορευτικής Επιτροπής. Ακόμη δε, προϋποθέτει –για μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων– διάνυση πολλών χιλιομέτρων ανά την ελληνική επικράτεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν επί σειρά ετών όσοι δικηγόροι συμμετέχουν σε κάθε εκλογική διαδικασία ως δικαστικοί αντιπρόσωποι.
Για την εκτέλεση λοιπόν του δύσκολου και υπευθύνου ως άνω έργου και την αποτελεσματική διεξαγωγή του, δίδεται –σε κάθε δικαστικό αντιπρόσωπο– μία οικονομική παροχή. Ομως, η παροχή αυτή δεν είναι «αμοιβή», ώστε να συνιστά φορολογητέο «εισόδημα». Πρόκειται για μια συμβολική «αποζημίωση» που καλύπτει τις ανωτέρω ανάγκες. Τούτο δεν αποτελεί μια «κατασκευή» των δικηγόρων, αλλά θεμελιώνεται στο Σύνταγμα και τη συναφή νομολογία του ΣτΕ. Στο σημείο αυτό υπογραμμίζεται ότι η εν λόγω οικονομική παροχή ήταν –και είναι– αφορολόγητη για όλους τους λοιπούς συμμετέχοντες στην εκλογική διαδικασία, όπως λ.χ. τους δικαστικούς υπαλλήλους. Κατ’ εξαίρεση μόνον για τους δικηγόρους συνεπαγόταν φορολογική επιβάρυνση.
Συνεπώς, η νομοθετική ρύθμιση, στην οποία αναφέρθηκε, δεν εισάγει κάποια «εξαίρεση» από τον κανόνα της φορολόγησης του «εισοδήματος», ούτε θεσπίζει ένα (δήθεν) φορολογικό προνόμιο υπέρ των δικηγόρων. Δεν συνιστά εκδήλωση μιας «χαριστικής» απέναντί μας στάσης της Πολιτείας. Αντίθετα, η εν λόγω διάταξη ήταν απολύτως επιβεβλημένη, ώστε να αρθεί η –υπό το προηγούμενο καθεστώς– άνιση μεταχείρισή μας και η αποκατάσταση της νομιμότητας, κατά τις επιταγές του Συντάγματος.
Είναι δε όχι μόνον αναντίστοιχο με την πραγματικότητα, αλλά και εξαιρετικά άδικο να εμφανίζεται το δικηγορικό σώμα ως μια «κοινωνική ομάδα» που ζητά και πετυχαίνει να «εξαιρείται» νόμιμων φορολογικών υποχρεώσεων. Αλλωστε, δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι το δικηγορικό επάγγελμα έχει ιδιαιτέρως πληγεί την τελευταία τριετία από μια άδικη και ανορθολογική φορολογική πολιτική.
Τέλος σημειώνουμε τα εξής:
1. Συγκριτικά με τις προηγούμενες (εθνικές) εκλογές, το ύψος της επίμαχης αποζημίωσης μειώθηκε από 115 ευρώ σε 90 ευρώ ημερησίως (22% περίπου). Τούτο προδήλως έγινε για να ισοσταθμιστεί το δημοσιονομικό ισοδύναμο, ώστε με τα ίδια κονδύλια (της Ευρωπαϊκής Ενωσης) να διενεργηθούν ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές, χωρίς πρόσθετο κόστος.
2. Τα ποσά που αναφέρονται το άρθρο, αφορούν στο συνολικό ύψος της αποζημίωσης, δηλαδή καλύπτουν τις ανάγκες όλων των εκλογικών διαδικασιών και για τις δύο Κυριακές. Μάλιστα, δικαιολογούνται οδοιπορικά έξοδα μόνον για τη μία Κυριακή, λες και είναι δυνατό να παραμείνει ο δικαστικός αντιπρόσωπος μακριά από τον τόπο διαμονής του επί δέκα και πλέον ημέρες καλύπτοντας τα έξοδα διαμονής και διατροφής του ή σε κάθε άλλη περίπτωση να οφείλει να χρηματοδοτήσει –από ίδιους πόρους– τη δεύτερη μετάβαση στον τόπο άσκησης της δημόσιας υπηρεσίας που του ανατέθηκε.
Ο πρόεδρος του ΔΣΑ - Βασιλης Ε. Αλεξανδρης
http://www.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου