Η παρακάτω ανάρτηση δημοσιεύθηκε στο:
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί τη συμμετοχή μας στη διαβούλευση για το νέο Κώδικα περί Δικηγόρων. Η πρότασή μας είναι απλή: Να καταργηθεί ως δευτεροβάθμιο όργανο η Ολομέλεια των Προέδρων και να θεσπιστεί ενιαία εκλογική διαδικασία σε πανελλαδικό επίπεδο. http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=4147
Ντόρα Τσικαρδάνη, Δικηγόρος Κοζάνης, μέλος ΔΣ ΔΣΚοζ
Γιάννης Κωνσταντίνου, Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, μέλος ΔΣ ΔΣΘ 1999-2010
“Συντάσσοντας το νέο Κώδικα Δικηγόρων, δηλαδή νομοθετώντας για τη δικηγορία, νομοθετούμε και για τη δικαιοσύνη. Η όποια νομοθετική μεταβολή στο ρυθμιστικό πλαίσιο της πρώτης, οφείλει να υπηρετεί τη σημερινή και μελλοντική λειτουργία της δεύτερης. Και οι δυο μαζί οφείλουν να αντιληφθούν και να εκπληρώσουν την εντολή της κοινωνίας, δηλαδή του αποδέκτη των υπηρεσιών τους.
Με άλλη διατύπωση, μεταρρύθμιση του Κώδικα περί Δικηγόρων δεν νοείται χωρίς η δικηγορία να προσδιορίσει τον εαυτό της στο πλαίσιο της δικαιοσύνης του 21ου αιώνα: ενιαία, αξιόπιστη κι αποτελεσματική δικαιοδοτική λειτουργία, με σύγχρονα μέσα στη διάθεσή της και, προπαντός, με την ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων εν όψει, σημαίνει σύγχρονες, δικτυακά ενοποιημένες και συνεχώς αξιολογούμενες δικαστικές και εισαγγελικές αρχές.
Η λειτουργία αυτή, μαζί με την ήδη προπορευόμενη πραγματικότητα της οικονομίας, επικαθορίζει και εκείνη της δικηγορίας: Δικηγορία σε εθνικό επίπεδο, με δικηγόρους κινούμενους και συνεργαζόμενους άνετα, απρόσκοπτα και γρήγορα ανά τη δικαστική επικράτεια, εκπροσωπώντας εντολείς, που ήδη κινούνται πιο άνετα και πιο γρήγορα, αναπτύσσοντας τις δραστηριότητές τους με τον τρόπο που εκείνοι επιλέγουν. Η πραγματικότητα των σύγχρονων μέσων συγκοινωνίας, το εθνικό οδικό δίκτυο και, βέβαια, τα ηλεκτρονικά μέσα (που, σαφώς αργά, τίθενται σιγά σιγά στην υπηρεσία της δικαιοσύνης), διαμορφώνουν το σύγχρονο πλαίσιο «κίνησης» της δικηγορίας, ώστε να είναι αυτή σε θέση να ανταποκρίνεται στα αιτήματα της σύγχρονης δικαιοσύνης.
Χωρίς περιστροφές, το πρωταρχικό ζητούμενο για τη σύγχρονη ελληνική δικηγορία είναι ένα: Η εγγυημένη διασφάλιση θεσμικού περιβάλλοντος, που επιτρέπει στο δικηγόρο την επαγγελματική του ανάπτυξη χωρίς περιττούς περιορισμούς, με όρους ισότητας στον ανταγωνισμό και, βέβαια, με τήρηση της αυστηρής δεοντολογίας που διασφαλίζει τη «λειτουργηματική» διάσταση του επαγγέλματος.
Τις εγγυήσεις ισότητας και μέσων ανά την επικράτεια (από τη χορήγηση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος και το δεοντολογικό έλεγχο, μέχρι την ενιαιοποίηση των εξόδων) οφείλει να τις παρέχει στο δικηγόρο ο θεσμικά οργανωμένος εαυτός του.
Είναι προφανές, ότι η σημερινή διάρθρωση των δικηγορικών συλλόγων, με δευτεροβάθμια εκπροσώπησή τους τη μεσαιωνικής εμπνεύσεως «Ολομέλεια των Προέδρων», η οποία διατηρείται ως έχει, δεν μπορεί να υπηρετήσει τους στόχους που περιγράψαμε. Αντίθετα, ενισχύει τον κατακερματισμό, τον απομονωτισμό και την ανισότητα των συναδέλφων, εις βάρος των ιδίων, των εντολέων τους, αλλά και της ίδιας της δικαιοσύνης. Ενώ αναγορεύει σε εκφραστή του σώματος σε εθνικό επίπεδο τον Πρόεδρο της Ολομέλειας, στην πραγματικότητα στερεί τη δικηγορία από μία δημοκρατικά νομιμοποιημένη, δυναμική κι αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση.
Η πρότασή μας στη διαβούλευση για το νέο Κώδικα περί Δικηγόρων είναι απλή: ενιαία, εθνική διάρθρωση της εκπροσώπησης των δικηγόρων
Με μικρότερο κύτταρο οργάνωσης την εφετειακή περιφέρεια και, αμέσως μετά την εθνική.
Με διοικήσεις σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, αναδεικνυόμενες ενιαία, με εκλογές, στις οποίες θα συμμετέχουν εθνικές παρατάξεις, με ενιαία προγράμματα και, προφανώς, με απλή αναλογική.
Με την ανάδειξη με άμεσες εκλογές, ενός ευρέος σώματος «διαρκούς συνεδρίου». Το δικηγορικό ανάλογο των επιμελητηρίων.
Προφανώς, με βάση τον Κώδικα περί Δικηγόρων, όπως και αυστηρό Κώδικα Δεοντολογίας.
Ρυθμίζοντας το θεσμικό πλαίσιο της σύγχρονης δικηγορίας, οφείλουμε να προβλέπουμε, να διευκολύνουμε και, κυρίως, να μη φοβόμαστε τη δυναμική του σώματος. Είναι λάθος να ξανακτίσουμε, και μάλιστα με τα παλαιότερα των υλικών, τα τείχη που μόλις μισογκρεμίσαμε…”
lawprofile
το ιστολόγιο του Γιάννη Κωνσταντίνου
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί τη συμμετοχή μας στη διαβούλευση για το νέο Κώδικα περί Δικηγόρων. Η πρότασή μας είναι απλή: Να καταργηθεί ως δευτεροβάθμιο όργανο η Ολομέλεια των Προέδρων και να θεσπιστεί ενιαία εκλογική διαδικασία σε πανελλαδικό επίπεδο. http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=4147
Ντόρα Τσικαρδάνη, Δικηγόρος Κοζάνης, μέλος ΔΣ ΔΣΚοζ
Γιάννης Κωνσταντίνου, Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, μέλος ΔΣ ΔΣΘ 1999-2010
“Συντάσσοντας το νέο Κώδικα Δικηγόρων, δηλαδή νομοθετώντας για τη δικηγορία, νομοθετούμε και για τη δικαιοσύνη. Η όποια νομοθετική μεταβολή στο ρυθμιστικό πλαίσιο της πρώτης, οφείλει να υπηρετεί τη σημερινή και μελλοντική λειτουργία της δεύτερης. Και οι δυο μαζί οφείλουν να αντιληφθούν και να εκπληρώσουν την εντολή της κοινωνίας, δηλαδή του αποδέκτη των υπηρεσιών τους.
Με άλλη διατύπωση, μεταρρύθμιση του Κώδικα περί Δικηγόρων δεν νοείται χωρίς η δικηγορία να προσδιορίσει τον εαυτό της στο πλαίσιο της δικαιοσύνης του 21ου αιώνα: ενιαία, αξιόπιστη κι αποτελεσματική δικαιοδοτική λειτουργία, με σύγχρονα μέσα στη διάθεσή της και, προπαντός, με την ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων εν όψει, σημαίνει σύγχρονες, δικτυακά ενοποιημένες και συνεχώς αξιολογούμενες δικαστικές και εισαγγελικές αρχές.
Η λειτουργία αυτή, μαζί με την ήδη προπορευόμενη πραγματικότητα της οικονομίας, επικαθορίζει και εκείνη της δικηγορίας: Δικηγορία σε εθνικό επίπεδο, με δικηγόρους κινούμενους και συνεργαζόμενους άνετα, απρόσκοπτα και γρήγορα ανά τη δικαστική επικράτεια, εκπροσωπώντας εντολείς, που ήδη κινούνται πιο άνετα και πιο γρήγορα, αναπτύσσοντας τις δραστηριότητές τους με τον τρόπο που εκείνοι επιλέγουν. Η πραγματικότητα των σύγχρονων μέσων συγκοινωνίας, το εθνικό οδικό δίκτυο και, βέβαια, τα ηλεκτρονικά μέσα (που, σαφώς αργά, τίθενται σιγά σιγά στην υπηρεσία της δικαιοσύνης), διαμορφώνουν το σύγχρονο πλαίσιο «κίνησης» της δικηγορίας, ώστε να είναι αυτή σε θέση να ανταποκρίνεται στα αιτήματα της σύγχρονης δικαιοσύνης.
Χωρίς περιστροφές, το πρωταρχικό ζητούμενο για τη σύγχρονη ελληνική δικηγορία είναι ένα: Η εγγυημένη διασφάλιση θεσμικού περιβάλλοντος, που επιτρέπει στο δικηγόρο την επαγγελματική του ανάπτυξη χωρίς περιττούς περιορισμούς, με όρους ισότητας στον ανταγωνισμό και, βέβαια, με τήρηση της αυστηρής δεοντολογίας που διασφαλίζει τη «λειτουργηματική» διάσταση του επαγγέλματος.
Τις εγγυήσεις ισότητας και μέσων ανά την επικράτεια (από τη χορήγηση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος και το δεοντολογικό έλεγχο, μέχρι την ενιαιοποίηση των εξόδων) οφείλει να τις παρέχει στο δικηγόρο ο θεσμικά οργανωμένος εαυτός του.
Είναι προφανές, ότι η σημερινή διάρθρωση των δικηγορικών συλλόγων, με δευτεροβάθμια εκπροσώπησή τους τη μεσαιωνικής εμπνεύσεως «Ολομέλεια των Προέδρων», η οποία διατηρείται ως έχει, δεν μπορεί να υπηρετήσει τους στόχους που περιγράψαμε. Αντίθετα, ενισχύει τον κατακερματισμό, τον απομονωτισμό και την ανισότητα των συναδέλφων, εις βάρος των ιδίων, των εντολέων τους, αλλά και της ίδιας της δικαιοσύνης. Ενώ αναγορεύει σε εκφραστή του σώματος σε εθνικό επίπεδο τον Πρόεδρο της Ολομέλειας, στην πραγματικότητα στερεί τη δικηγορία από μία δημοκρατικά νομιμοποιημένη, δυναμική κι αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση.
Η πρότασή μας στη διαβούλευση για το νέο Κώδικα περί Δικηγόρων είναι απλή: ενιαία, εθνική διάρθρωση της εκπροσώπησης των δικηγόρων
Με μικρότερο κύτταρο οργάνωσης την εφετειακή περιφέρεια και, αμέσως μετά την εθνική.
Με διοικήσεις σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, αναδεικνυόμενες ενιαία, με εκλογές, στις οποίες θα συμμετέχουν εθνικές παρατάξεις, με ενιαία προγράμματα και, προφανώς, με απλή αναλογική.
Με την ανάδειξη με άμεσες εκλογές, ενός ευρέος σώματος «διαρκούς συνεδρίου». Το δικηγορικό ανάλογο των επιμελητηρίων.
Προφανώς, με βάση τον Κώδικα περί Δικηγόρων, όπως και αυστηρό Κώδικα Δεοντολογίας.
Ρυθμίζοντας το θεσμικό πλαίσιο της σύγχρονης δικηγορίας, οφείλουμε να προβλέπουμε, να διευκολύνουμε και, κυρίως, να μη φοβόμαστε τη δυναμική του σώματος. Είναι λάθος να ξανακτίσουμε, και μάλιστα με τα παλαιότερα των υλικών, τα τείχη που μόλις μισογκρεμίσαμε…”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου