ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΙΓΙΟΥ - ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΦΠΑ

ΑΙΤΗΣΗ

Του Δικηγορικού Συλλόγου Αιγίου

ΠΡΟΣ

κ. Πρόεδρο Ολομέλειας Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας

Κοινοποιούμενη:

1.    κ. Προέδρους Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας

2.    κ. Υπουργό Οικονομικών

3.    κ. Υπουργό Δικαιοσύνης

Κύριε Πρόεδρε,

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αιγίου σας υποβάλλει πρόταση νόμου και αιτιολογική έκθεση προκειμένου να εξαιρεθεί η επιβολή Φ.Π.Α. από τις δικαστηριακές υποθέσεις.

Μετά την επιβολή Φ.Π.Α., είναι κοινώς αποδεκτό ότι έχει συρρικνωθεί σε μεγάλο βαθμό και πληγεί το λειτούργημα που ασκούμε καθώς οι πολίτες στο συντριπτικό τους βαθμό αδυνατούν να καταβάλλουν και Φ.Π.Α. στις Δικηγορικές Υπηρεσίες που τους παρέχουμε κατά την εκδίκαση των υποθέσεων στο ακροατήριο.

Πλέον έχει φτάσει σε αδιέξοδο ο κλάδος μας λόγο της επιβολής αυτού του μέτρου και είναι αδιανόητο Έλληνες Πολίτες και πελάτες μας να μην έχουν την δυνατότητα να εκπροσωπηθούν στα Δικαστήρια με πλήρη νομική υποστήριξη στην εκδίκαση των υποθέσεών τους. Κατά αυτό τον τρόπο πολλές φορές αναγκαζόμαστε εμείς λειτουργώντας συνειδητά ως οι συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης ακόμα και να επιβαρυνόμαστε την δαπάνη αυτή.

Πλέον είναι θεσμική η υποχρέωση της Πολιτείας να εξαιρέσει την επιβολή Φ.Π.Α. στις υπηρεσίες που παρέχουμε ενώπιον των ακροατηρίων των Ελληνικών Δικαστηρίων.

Ζητάμε όπως η πρόταση του Δικηγορικού Συλλόγου Αιγίου και η αιτιολογική έκθεση να εισαχθεί στην ημερήσια διάταξη της Ολομέλειας που θα γίνει στα Καλάβρυτα προκειμένου να υποστηριχθεί από εσάς και το σύνολο των Προέδρων η πρότασή μας η οποία έχει επί λέξει ως εξής:

ΠΡΟΤΑΣΗ

ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ Φ.Π.Α.

ΣΕ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

ΠΡΟΤΕΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ:

Οι  Υπηρεσίες Δικηγόρων σε δικαστηριακές υποθέσεις δεν υπόκεινται σε Φ.Π.Α.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ:

Το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος παρέχει ασφαλή βάση για να θεωρηθεί ότι ο θεσμός της Δικαστικής Προστασίας που καθιερώνει το άρθρο αυτό αντιστοιχεί σε ένα δικαίωμα του πολίτη συνταγματικά κατοχυρωμένο.

Γίνεται δεκτό, ότι η δημόσια αξίωση δικαστικής προστασίας είναι ένα ατομικό δικαίωμα.

Το άρθρο 20 του Συντάγματος αποτελεί εγγύηση του αναφαίρετου δικαιώματος της παροχής δικαστικής προστασίας, που η κορυφαία εκδήλωση της συντελείται με την εκδίκαση των υποθέσεων στα ακροατήρια των Δικαστηρίων.

Με την διάταξη αυτή αναγνωρίζεται, υπέρ εκάστου, εξουσία δημοσίου δικαίου όπως ζητήσει από την Πολιτεία ένδικη προστασία από τα δικαιοδοτικά όργανά της.

Το άρθρο αυτό αναγνωρίζει και απονέμει ρητά στο ενδιαφερόμενο φυσικό ή νομικό πρόσωπο την εξουσία εκείνη η οποία του επιτρέπει να ζητήσει δικαστική προστασία προκειμένου να αποσοβήσει την προσβολή των δικαιωμάτων η συμφερόντων που του παραχωρεί η έννομη τάξη.

Η απόλυτη έκφραση της δικαστικής προστασίας συντελείται στην εκδίκαση των υποθέσεων στα ακροατήρια των δικαστηρίων, με την παρούσα φυσικού δικηγόρου για κάθε άλλωστε πολίτη.

Η επιβολή Φ.Π.Α. στις παραστάσεις των δικηγόρων στα Δικαστήρια, η οποία επιβαρύνει τους πολίτες, θίγει τον πυρήνα του ατομικού δικαιώματος της προσφυγής στην δικαιοσύνη, αφού αναγκάζει τον Πολίτη να επιβαρυνθεί με ποσό που αντιστοιχεί στο Φ.Π.Α. για το οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί.

Μ’ αυτό τον τρόπο λειτουργεί ανισομερώς το δικαίωμα προσφυγής στην Δικαιοσύνη αφού πολίτης που δεν έχει οικονομική δυνατότητα και αδυνατεί να καταβάλλει το Φ.Π.Α. και συνεπώς να έχει νομική υποστήριξη ευρίσκεται σαφέστατα σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τυχόν αντίδικό του που έχει οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθεί στην καταβολή του Φ.Π.Α. και να έχει νομική υποστήριξη.

Κατά αυτό τον τρόπο παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας καθώς προβλέπεται αδιακρίτως η επιβολή Φ.Π.Α. στην υποστήριξη με δικηγόρο δικαστηριακών υποθέσεων, προβαίνοντας έτσι σε διάκριση των πολιτών σ’ αυτούς που έχουν την οικονομική δυνατότητα καταβολής του Φ.Π.Α. η οποία τους επιτρέπει την πρόσβαση στην Δικαιοσύνη με υποστήριξη δικηγόρου και σ’ αυτούς που μη έχοντας την σχετική δυνατότητα να στερούνται το έννομο αυτό αγαθό ήτοι την προσφυγή στην Δικαιοσύνη με Δικηγόρο που θα κατοχυρώσει τα δικαιώματά τους.

Αυτή η διάκριση και στέρηση ουσιαστικά λόγο της επιβολής του Φ.Π.Α. του φυσικού δικηγόρου είναι μη ανεκτή συνταγματικά.

Λόγω της επιβολής του Φ.Π.Α. παρατηρείται χωρίς καμία αμφιβολία το φαινόμενο πάρα πολλοί πολίτες να παρίστανται στα ακροατήρια των Δικαστηρίων χωρίς τον φυσικό τους Δικηγόρο με αποτέλεσμα να μην έχουν την απαιτούμενη υπεράσπιση των συμφερόντων τους.

Σε περιπτώσεις δε που είναι υποχρεωτική η παράσταση Δικηγόρων δικάζονται και ερήμην με αποτέλεσμα ξεκάθαρα να αποκλείονται αυτοί από την δυνατότητα προσφυγής στην Δικαιοσύνη με το Φυσικό τους Δικηγόρο και να μην απολαμβάνουν δικαστική προστασία επί ίσοις όροις με τυχόν αντίδικό τους που έχει οικονομική δυνατότητα να παρασταθεί με Δικηγόρο. Το γεγονός αυτό στερεί από σημαντικό και συνεχώς αυξανόμενο τμήμα του πληθυσμού μετά την επιβολή Φ.Π.Α. στην παράσταση Δικηγόρου στις Δικαστηριακές Υποθέσεις την ορθή εκπροσώπησή τους στα Ελληνικά Δικαστήρια που επιτάσσει το άρθρο 20 του Συντάγματος.

Αίγιο, 10 Σεπτεμβρίου 2014

Με τιμή

Γεώργιος Ι. Μπέσκος

Πρόεδρος Δ.Σ. Δικηγορικού Συλλόγου Αιγίου