Αθήνα, 17/5/2010
Αγαπητέ Πρόεδρε,
Όλα αυτά τα χρόνια πορευθήκαμε με πνεύμα ενωτικό, υπεράνω κομματικών ή άλλων σκοπιμοτήτων και έτσι καταφέραμε αρκετά πράγματα, όπως ιδιαίτερα οι παλαιότεροι γνωρίζετε. Σφυρηλατήσαμε μία σχέση εμπιστοσύνης, φυλίας, αλληλοεκτίμηση, ανιδιοτέλειας, στην προώθηση των στόχων μας. Ουδείς υπολείπεται σε πατριωτισμό και διάθεση προσφοράς των άλλων και ο λόγος αυτός επιβάλλει αλληλοκατανόηση και σεβασμό. Οι στιγμές που περνάμε είναι πράγματι οι πιό κρίσιμες για τον τόπο και για την επιβίωσή μας ως Δικηγορικών Συλλόγων, ως συλλειτουργών, ως επαγγελματιών.
Υπάρχουν ασφαλώς Δικηγορικοί Σύλλογοι με τις ιδιαιτερότητές τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά υποστείλαμε κάποιοι την συμαία του αγώνα. Μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια να προτάσσουμε την αξιοπρέπειά μας και να καταθέτουμε την ψυχή μας για τα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο. Οι ώρες απαιτούν, σύνεση, αλλά και τόλμη και αποφασιστικότητα. Ουδείς διαθέτει το αλάθητο, όπως ουδείς νομιμοποιείται να φθάνει σε ύβρεις, κατά τρόπο απαράδεκτο και ανάρμοστο. Ο καθένας οφείλει να παίρνει πρωτοβουλίες ερχόμενος σε επαφή με τους βουλευτές της περιφέρειάς του και όποιους άλλους κρίνει αναγκαίο και να προωθεί εποικοδομητικά τα θέματά μας. Αυτή είναι θέση ευθύνης και ωριμότητας.
Η στοχοποίηση είναι κάτι που συμβαίνει συχνά στη χώρα αυτή και είναι αδάπανη. Δαπανηρή είναι η ανιδιοτελής ενασχόληση με τα κοινά. Κι αυτό το έχουμε πράξει η μέγιστη πλειοψηφία των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας και έτσι διασφαλίσθηκε μία θαυμαστή ενότητα, την οποία οφείλουμε να διαφυλάξουμε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΞΙΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου