ΑΡΘΡΟ Β, ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ ΣΤΗΝ "ΗΜΕΡΗΣΙΑ"

Εξοντώνουν οικονομικά το δικηγορικό σώμα (Ημερησία 23/1/2016)

Οι επιστήμονες – ελεύθεροι επαγγελματίες και ειδικότερα το δικηγορικό σώμα εξέφρασαν εξ αρχής δημόσια την άποψη ότι το επίμαχο προσχέδιο για το ασφαλιστικό καταστρατηγεί τους θεσμούς της κοινωνικής ασφάλισης, μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται ή να μη θέλει να αντιληφθεί την οικονομικο-κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και τους αριθμούς.

Ενδεικτικώς σημειώνω ότι στις φορολογικές επιβαρύνσεις των δικηγόρων που τα τελευταία χρόνια αυξάνονται συνεχώς και δραστικά (λ.χ. 26% - 29% φόρος), προστίθεται (μόνον) για τις ασφαλιστικές εισφορές:

α) Ποσό 2.823,8 ευρώ σ’ εκείνον που έχει ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ. Ας σημειωθεί ότι το ίδιο ποσό οφείλει να καταβάλει και ο δικηγόρος με ετήσιο εισόδημα 0 και από την πρώτη μέρα εγγραφής του στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο.
β) Ποσό 3.965 ευρώ σ’ εκείνον που έχει ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ
γ) Ποσό 5.887,5 ευρώ σ’ εκείνον που έχει ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ. Τα ποσά αυτά δεν είναι απλώς κάποιοι αριθμοί σε ένα χαρτί. Είναι η απόδειξη της λανθασμένης – ανεδαφικής, άδικης και ανορθολογικής – σύλληψης του προτεινόμενου ασφαλιστικού συστήματος, που, αν ισχύσει, θα οδηγήσει σε επαγγελματικό αδιέξοδο τους συναδέλφους, ενώ μια μεγάλη μερίδα αυτών θα καταφύγει στη λύση της πρόωρης συνταξιοδότησης.

Αντί απάντησης, εξαγγέλλεται γενικώς και αορίστως ότι η κυβέρνηση είναι ανοιχτή στον διάλογο.

Όμως, μια πρόταση μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης που δεν συνοδεύεται από αναλογιστική μελέτη και ποσοτικοποίηση, που χαρακτηρίζεται από μη ανταποδοτικότητα και από αντιπαραγωγικότητα, δεν μπορεί να αποτελέσει σοβαρά αντικείμενο διαλόγου, αφού στερείται – ήδη επί της αρχής – βασικών προϋποθέσεων.

Ερωτώ: Υπάρχουν υπολογισμένες προβλέψεις για τις ασφαλιστικές εισφορές; Ελήφθησαν υπόψη συγκεκριμένα στοιχεία και ποια είναι αυτά; Συνεκτιμάται η εισφοροδοτική ικανότητα; Λαμβάνεται πρόνοια για ρήτρα ανεπαρκούς φορολογητέου εισοδήματος;

Κι επιπλέον ένας «διάλογος» που συνοδεύεται με άστοχες αναφορές σε ταξικές διακρίσεις δεν ξεκινά καλά. Στο σημείο αυτό τίθεται το ερώτημα.
Σε ποια τάξη «προνομιούχων» ανήκουν οι νέοι δικηγόροι με μηδενικό εισόδημα έως 10.000 ή έως 15.000 ευρώ;

Σε ποια «ταξική διαστρωμάτωση» ανήκουν οι ως άνω της πενταετίας δικηγόροι, που την τελευταία πενταετία της βαθιάς οικονομικής κρίσης, αγωνίζονται καθημερινά για την επαγγελματική τους υπόσταση και διαβίωση;

Πόσο θα «βοηθήσει» η οικονομική τους εξόντωση – ή ακόμη και η ποινική τους δίωξη για μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών – την ανάπτυξη της οικονομίας και την απασχόληση;

Το δικηγορικό σώμα πιστεύει στους κανόνες του διαλόγου, με στοιχεία και επιχειρήματα. Αγωνίζεται σθεναρά και σοβαρά για τη διαμόρφωση ενός δίκαιου και ορθολογικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.