ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ

Το ιστολόγιο αυτό αποτελεί ένα βήμα ενημέρωσης, συζήτησης και προβληματισμού των δικηγόρων της περιφέρειας και όχι μόνο, για όσα τους απασχολούν επαγγελματικά και άλλα... Ξεκίνησε το 2011, όταν στο χώρο της δικηγορίας, ελάχιστοι ασχολούνταν με την ενημέρωση για ζητήματα που απασχολούσαν τους συναδέλφους. Ο υποφαινόμενος - διαχειριστής - επιχείρησε τότε να δημιουργήσει μια πηγή ενημέρωσης σε πανελλαδικό επίπεδο. Σιγά σιγά, τα επόμενα χρόνια, προέκυψαν κι άλλες πηγές ενημέρωσης, κάποιες μάλιστα επαγγελματικού επιπέδου. Το νέο τοπίο που διαμορφώθηκε στη διαδικτυακή ενημέρωση, σε συνδυασμό και με τις πολλές ευθύνες που ανέλαβε πλέον ο υποφαινόμενος, άρα τον ελάχιστο χρόνο που διέθετε, είχαν σαν αποτέλεσμα το Σεπτέμβρη του 2019, το blog να πάψει ουσιαστικά να ενημερώνεται και ο dikigorosdramas να σιωπήσει. Εδώ και μερικές ημέρες όμως, η επικαιρότητα αλλά και η διάθεση του διαχειριστή, ξαναφέρνουν το blog σε λειτουργία, με στοχευμένες αναρτήσεις και συγκεκριμένες ενημερώσεις...... το μέλλον θα δείξει..... >

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΑΠΟ ΤΗ Γ.Σ. ΤΟΥ Δ.Σ.Α.


Μικρές εντυπώσεις από τη Γ.Σ. του Δ.Σ.Α.


Μετά από χρόνια πολλά κατόρθωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών να πραγματοποιήσει γενική συνέλευση με απαρτία. Ο σύλλογος των χιλιάδων μελών δεν μπορούσε να κινητοποιήσει, ίσως και να εμπνεύσει τα μέλη του ακόμα και όταν η απαρτία χρειαζόταν ελάχιστο αριθμό μελών σε αντίθεση με τώρα. Τα χρόνια αυτά δεν ήταν ήσυχα, τα χρόνια αυτά δεν ήταν βουβά, τα χρόνια αυτά, όμως, εμείς οι δικηγόροι της Αθήνας ήμασταν απόντες από τις εξελίξεις με σποραδικές μόνο αποχές για συντεχνιακούς λόγους ή και μόνο για λόγους τιμής.
Θετικό, λοιπόν, και ενθαρρυντικό θα μπορούσε να πει κανείς ότι πραγματοποιήθηκε χθες η γενική μας συνέλευση με ικανοποιητική θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε προσέλευση.
Το σκηνικό ίδιο, αριστεροί και δεξιοί, μεγαλοδικηγόροι και νέοι εργαζόμενοι, μεγαλοπαράγοντες και μικρομεσαίοι, συνδικαλιστές και ψηφοφόροι, ιδεαλιστές και αδιάφοροι. Η ενημέρωση για τις αλλαγές ελλιπής κυρίως από δημοσιογραφικές πηγές. Στα πηγαδάκια αμηχανία και αγωνία. Η αγωνιστική διάθεση διάχυτη. Και ένας μεγάλος απόντας, ο στόχος που θέλουμε να επιτύχουμε.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι ομιλητές ήταν πολλοί και οι τόνοι υψηλοί. Η συζήτηση, όμως, περιορίστηκε και εγκλωβίστηκε στο είδος της αγωνιστικής μας έκφρασης και στην έκτασή της. Ξεχάσαμε να μιλήσουμε καταρχήν για τις επικείμενες αλλαγές που θα φέρει στη Δικηγορία η νέα εποχή που ζούμε και θα ζήσουμε και το κυριότερο ξεχάσαμε να μιλήσουμε για το περιεχόμενο, το είδος, την ποιότητα, τη συγκεκριμενοποίηση των δικών μας προτάσεων για την άσκηση της Δικαιοσύνης, για το επάγγελμα του Δικηγόρου και για την κοινωνία.
Παραλείψαμε την ουσία της ίδιας της Γ.Σ., των ίδιων των κινητοποιήσεων. Γενικές μόνο αναφορές, ο καθένας ανάλογα με τη βαρύτητα που δίνει στα πράγματα. Φύγαμε με την απόφαση να απέχουμε από τα καθήκοντά μας μέχρι τις 29 Φλεβάρη και να επαναλάβουμε τη Γ.Σ. Φύγαμε με ασαφή εικόνα για το συγκεκριμένο περιεχόμενο των αιτημάτων μας.
Τα παραπολιτικά πολλά και διάφορα. Σταχυολογώντας θα μπορούσε να αναφερθεί κανείς στην επανεμφάνιση του Τσοβόλα, που και με παρέμβασή του υποστήριξε την αποχή των 2 εβδομάδων και στην πανηγυρική ατμόσφαιρα του σώματος μετά την απόρριψη στις ψηφοφορίες της πλειοψηφούσας πρότασης στο Δ.Σ. για μερική αποχή από τις δίκες που αφορούν το Δημόσιο και η διάχυτη, αλλά και ισχυρή αποδοκιμασία του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΣΑ.
Διανύουμε έναν περίεργο χειμώνα και μπαίνουμε σε περίεργες εποχές. Με τα παλιά υλικά, τις παλιές μας συνήθειες, τις παλιές μας παθογένειες, τα παλιά μας παιχνίδια δεν δημιουργούνται οι συνθήκες εκείνες που μπορούν να αναδείξουν τα προβλήματα και ταυτόχρονα να προτείνουν λύσεις και διεξόδους με νηφαλιότητα, ψυχραιμία, κοινή λογική και πνεύμα συλλογικότητας.
Θα μπορούσα να σας καταθέσω και εγώ τη δική μου άποψη περιχαρακωμένη πίσω από τη δική μου αντίληψη περί αυθεντίας. Δεν είναι, όμως, αυτό το σημαντικό. Το σημαντικό είναι μαζί με το μέσο να συγκεκριμενοποιείται και ο στόχος με γνώμονα την εξυπηρέτηση του επαγγελματικού, αλλά και του κοινωνικού συμφέροντος και όλο αυτό να αποτελεί αντικείμενο πραγματικής διαβούλευσης. Με απλά λόγια, όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου, που δεν ήταν δικηγόρος, να μη βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο.
Σοφία Ανδριοπούλου
Δικηγόρος Αθηνών

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου